Enkaz Altında Bir Çocuk

Bugün sabah bulmuştu onu. Küçücük bedeniyle bir harabenin yanında, elleri kulaklarında, yere çökmüş duruyordu.Tozla kaplı tertemiz yüzünde dünyayı ağlatabilecek bir hüzün vardı. Korkmuş, çok korkmuştu. Belli belirsiz titriyordu. Hemen koştu yanına. Yanına gelindiğinin farkında bile değildi. Boş bakıyordu. Sımsıkı sarıldı çocuğa. En fazla 8 yaşındaydı. Bir çocuğun asla şahit olmaması gereken bir olaya şahit olmuş, hatta o olayın içinde duruyordu. Bulunduğu şehre bomba atılmıştı birkaç saat önce. Bir anda koca şehir yerle bir olmuştu. Yaşayan birkaç şanslı(!) insandan biriydi. Çocuğu güvenli bir yere götürüp su içirdi. Biraz araştırdıktan sonra çocuğun kağıt toplayarak yaşamaya çalışan bir evsiz olduğunu, mahallelinin verdiği birkaç kıyafetle idare ettiğini öğrendi. Kimsesi yoktu. Varsa da kimse bilmiyordu. Çocuğa baktı. Elinde su bardağı, omuzları çökmüş bir halde sessizce oturuyordu. 8 yaşında ama çoktan yaşlanmış gibiydi. ‘Bu küçücük beden bunları kaldırabilir mi sahiden?’ diye düşündü. Onun en büyük derdinin oyun oynarken düşüp kanattığı dizi, çalışması gerektiği birkaç dersi ya da istediği oyuncağın alınmaması olmalıydı. Ama onun şu an karşı karşıya olduğu şey ‘savaş’tı. İnsanın neden olduğunu bile bilmediği bir saldırı sonucunda bir harabenin altında ölümle burun buruna gelmesi kolay mıydı? Güzel ve rahat bir hayatı yoktu evet. Ölse kimse gerçekten üzülmeyecek, haberlerde adı bile geçmeyecekti belki de. Ama o da insandı. Üstelik çocuktu. Dünyanın bilmem neresinde üretilen silahlar satılacak, topraklar alınacak, insanlar sömürülüp daha çok para kazanılacak diye bu ufaklığın hayatı elinden alınıyordu az kalsın. Uğruna savaşılan bu paraların, toprakların hepsi bir araya gelse, bu evsiz çocuğun saçının teli kadar değerli olamazdı onun gözünde. Hiçbir gerekçe, hiçbir ideoloji bir çocuğun ölmesine neden olabilecek kadar değerli olamazdı. Midesi bulandı. Dünyada dönen pislik, midesini bulandırıyordu. Gidip çocuğa sarıldı tekrar. Ağladı. Şokta olduğu için hiçbir şeyin farkında olmayan çocuğun yerine de ağladı. Dünyada ölen, öldürülen, hayatta kalsa bile hayatı karartılan her bir çocuk için bağıra çağıra ağladı.

                                                                    YESENYA